De geschiedenis herhaalt zich. Wladimir Putin, sinds te veel jaren de heerser over Rusland, met de entourage van een tsaar, leidt aan waanideeën en brengt dood en ongeluk over vele onschuldige mensen. Ook velen uit zijn eigen volk gaat hij meeslepen in de ondergang. Het is namelijk mijn overtuiging dat hij zelf ten onder zal gaan.
Paus Franciscus en de Nederlandse bisschoppen vragen om gebed voor vrede en gerechtigheid. En dat we de Aswoensdag in gebed en met vasten doorbrengen in solidariteit met de Oekraïne. Heeft het zin om te bidden voor vrede als een wereldleider zich zo gedraagt en tekeer gaat? Zijn dat geweld en de militaire escalatie te stoppen met gebed en met demonstraties?
In het evangelie van zondag 27 februari, de achtste zondag door het jaar, vlak voor Aswoensdag, begin van de Veertigdagentijd, lezen wij: “Er bestaat geen goede boom die zieke vruchten voortbrengt en evenmin een zieke boom die goede vruchten voortbrengt. Een goed mens brengt het goede tevoorschijn uit de schat van goedheid in zijn hart; maar een slechte brengt het slechte te voorschijn uit zijn schat van slechtheid; want waar het hart van vol is, daar loopt de mond van over.” ( uit Lucas hoofdstuk 6 ). Profetische woorden van Jezus van Nazaret, die wij op de actuele situatie kunnen betrekken. Putin is nu die zieke boom en geeft de wereld het slechte uit zijn schat van slechtheid. Er is al veel gebeden voor zijn bekering, maar hij opent zich maar niet voor God en de medemensen. Vele leiders hebben als het ware gesmeekt aan zijn onvoorstelbaar lange en vooral lege tafel. Een alarmerend en vervreemdend beeld overigens die tafel van Putin. Geen tafel van breken en delen met elkaar ! Geen tafel van liefde en vriendschap ! Geen tafel waardoor mensen bij elkaar komen !
Er zijn over heel de wereld ontzettend veel mensen die schreeuwen om vrede, die er verlangend om bidden. Er zijn veel mensen van goede wil die demonstreren. Dat is goed. Die beweging, die positieve emotie, mag over heel de wereld gaan. Mensen en volken die elkaar de hand reiken. Ook zijn er Russen, die in hun onvrijheid toch hun proteststem laten klinken. Dat vraagt daar heel veel moed. Gaat het allemaal wat uithalen? Zullen al die goede mensen samen goede vruchten voortbrengen? We hopen het zo van harte ! Diep in ons hart geloven wij samen met zoveel mensen van goede wil dat de goede Geest het zal winnen.
Op Aswoensdag kunnen wij het askruisje ontvangen. Het klinkt “Gedenk mens, stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.” Hoe waar zijn deze woorden ! En juist omdat wij allen sterfelijk zijn, is het zo belangrijk dat wij goede vruchten voortbrengen met ons leven. Zodat er iets van ons verder gaat hier op aarde en wij onze plaats krijgen in Gods liefde aan de overkant. Alles gaat voorbij ! Het gaat er om dat je eens tot het getal van de rechtvaardigen wordt geteld door Christus zelf. Het gaat erom dat mensen die na je komen, met een dankbaar hart aan je terugdenken en inspiratie en goede gedachten door jouw leven krijgen.
Met de Nederlandse bisschoppen bidden wij: “Voor vrede en gerechtigheid in de Oekraïne: Dat partijen de weg van dialoog en onderhandelingen kiezen in plaats van oorlog en geweld. Dat mensenrechten steeds gerespecteerd worden, burgers beschermd worden en slachtoffers worden opgevangen. Dat met de stuwkracht van de heilige Geest onvermoeibaar gewerkt wordt aan verzoening en samenwerking in Europa.”
Dit tekst van dit gebed lijkt al weer achterhaald maar getuigt van de benadering die wij eigenlijk willen. In de ruïnes van een Normandisch kerkje vond een Amerikaanse soldaat na de bevrijding het Middeleeuwse kruis, waaraan de mensen zo gehecht waren. De handen waren eraf. Hij schreef met krijt op het hout van het kruis: “You are my hands”, “Jullie zijn mijn handen.” Mensen moeten het doen, als leerlingen van Jezus of ook zonder dat zij hier woorden voor hebben als mensen levend in de goede Geest.
25 februari 2022 Pastoor Frans Verheije