Een vrouw vertelde met liefde over haar huis. Ze zei: “Dit huis heeft een ziel. “
En ook zei ze: “Je moet zelf je ziel er in leggen, dan wordt je huis je thuis.”
Aan deze woorden moest ik denken in verband met het meer dan 750 jarig bestaan
van onze parochie en van de kerkplek in het midden van Wouw.
Oorkonde
Het is 750 jaar geleden dat werd vastgelegd in een oorkonde dat de Abt van de
Bernardus-abdij van de Cisterciënzers te Hemiksem het recht kreeg de pastoor
van Wouw te benoemen. Dit betekent dat er in ieder geval sinds die tijd een
parochie, een georganiseerd kerkelijk leven was in Wouw onder leiding van een
pastoor en met een kerkgebouw.
Onze Lieve Vrouw in het Woud
De voorloper van de na de Tweede Wereldoorlog herbouwde Middeleeuwse kerk
( ca. 1450 ) moet een bescheiden kerkje of kapel geweest zijn. Oorspronkelijk
toegewijd aan Onze Lieve Vrouw. Hier komt ook de naam van de huidige
parochie Onze Lieve Vrouw in het Woud vandaan ( de samenvoeging van de
vroegere Sint Lambertusparochie te Wouw, Heilige Gertrudisparochie te
Wouwse Plantage, Heilige Gertrudisparochie te Heerle en de Heilige
Theresiaparochie te Moerstraten. ) Een mooie -toch historische – naam voor de
nieuwe parochie die vier voormalige parochies verving.
Rijksmonument met een ziel…..
Het kerkgebouw in Wouw is wel een heel erg groot uitgevallen huis van God!
Vanuit de verte te zien. Vanaf de A58 imponerend. Al eeuwen is de
Lambertuskerk het middelpunt van het dorp. Als je er binnengaat waan je je in de
Middeleeuwen en je wordt overweldigd door de ruimte en de rust. Dit Godshuis
heeft een ziel, doordat al zo lange tijd generaties van mensen er hun geloof
beleefd hebben. Je voelt dat. En het kerkgebouw komt als het ware tot leven als
de mensen er binnen gaan. Zoals het lied zingt: “Huis dat een levend lichaam
wordt, als wij er binnengaan, om recht voor God te staan (Gezangen
voor Liturgie 568) Dat is samen kerk zijn.
De ziel van de Lambertuskerk was en is de gemeenschap van
gelovigen die er samenkomt en samen viert.
De Sint Lambertuskerk is een Rijksmonument.
Restauratie
Het is fijn dat het parochiebestuur bij de restauratie subsidies kan ontvangen van
Rijk en Provincie. Alhoewel het altijd weer een kwestie van geduld en afwachten
is. Het is heel goed dat de Stichting Behoud Sint Lambertuskerk (bijgenaamd
Icoon van Wouw) met bijdragen de restauratie ondersteunt. Zo is de restauratie
van de prachtige kerktoren met kruis en phoenix al voltooid ! Het is fijn dat er
zo een bredere basis is gekomen voor de instandhouding van het Icoon van
Wouw. De geloofsgemeenschap zelf, de parochie, is immers getalsmatig veel
kleiner geworden en zou dit zonder steun niet meer kunnen.
Op zondag 11 september zijn er feestelijkheden in onze Sint Lambertuskerk in
verband met meer dan 750 jaar kerkelijk leven op deze heilige plaats. Mag ik als
pastoor van de parochie, ieder die zich aangesproken voelt, van harte uit nodigen
deel te nemen aan de plechtige Eucharistieviering op zondag 11 september om
11.00 uur !
Toekomst
En ik spreek de hoop uit dat in de toekomst het bredere draagvlak voor het
behoud van het Icoon van Wouw kan blijven. Tevens hoop ik dat dit huis van
God zijn ziel mag behouden. Dat het een plek van eredienst kan blijven. Dat er
genoeg gelovige mensen zullen zijn, die zorgen voor een vitale
geloofsgemeenschap met vieringen. Mensen die er op verschillende, elkaar
aanvullende manieren, hun ziel in leggen. Dan wordt het een huis van God, een
huis van mensen, een huis van velen.
Want zo luidt toepasselijk het derde couplet van
Zingt een nieuw lied voor God de Here ( Liedboek van de Kerken)
“God wil aan ons telkens weer tonen
dat Hij genadig is en trouw.
Dat Hij met ons samen wil wonen,
geeft ons de moed voor dit gebouw.
Maar niet met steen
en hout alleen
is ’t grote werk gedaan.
’t Zal om onszelve gaan.”
“Het zal om onszelf gaan…Je moet er zelf je ziel in leggen…Dan wordt het huis je thuis !!! “
Pastoor Frans Verheije